ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Η επικαιρότητα και η θέση της εκκλησίας
Τις τελευταίες εβδομάδες, η πολιτική επικαιρότητα περιστρέφεται γύρω από καινούργια πρόσωπα, με καινοτόμες προτάσεις και ιδιαίτερα κακόφορμες προσωπικές προτιμήσεις, για πολλούς από μας… Χωρίς αμφιβολία, οι καταιγιστικές αυτές αλλαγές στα ανθρώπινα ήθη δημιουργούν ένα φαινόμενο των καιρών, που ανοίγει σοβαρότατα ζητήματα και εγείρει βαθύ προβληματισμό στη συνείδηση του κόσμου και ιδιαίτερα σε όλους τους πιστούς χριστιανούς που παλεύουν να ισορροπήσουν ανάμεσα στις υπαγορεύσεις της σύγχρονης πολιτικής ορθότητας, τη διδαχή του αιώνιου λόγου του Θεού και τους φυσικούς νόμους που διέπουν και ορίζουν το ανθρώπινο είδος για χιλιάδες χρόνια τώρα.
Είναι ξεκάθαρο πως όλα τα παραπάνω -που συγκροτούν την καινούργια κανονικότητα- έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα εσκαμμένα της κοινωνίας μας και μας οδηγούν σε ένα βαθύ πνευματικό και ηθικό σκοτάδι… Σε ό,τι αφορά όμως τη βιβλική χριστιανική πίστη, δεν υπάρχει αμφιβολία πως έρχονται σε οξεία αντίθεση μαζί της. Μάλιστα, βάλλουν κατάφορα ενάντια στις ηθικές αρχές και τον σεβασμό σε θέματα βασικών φυσικών επιλογών, που οδηγούν την κοινωνία μας απ’ τη χαραυγή της ανθρώπινης ιστορίας. Επιπρόσθετα, αγγίζουν και ανατρέπουν τα όσια και ιερά της ανθρώπινης ζωής μας, όπως είναι ο γάμος και η οικογένεια.
Ποια πρέπει λοιπόν να είναι η θέση της εκκλησίας του Χριστού απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές και επιλογές, που προσβάλλουν και πολεμούν ξεκάθαρα τον πυρήνα της ηθικής της συγκρότησης και δεν είναι απλά απόψεις, αλλά πυρπολούν και καταστρέφουν την ίδια μας τη ζωή;
Πρώτα απ’ όλα, η θέση της εκκλησίας είναι αυτή της προσευχής για όλους όσοι βρίσκονται ακόμη μακριά από τη χάρη και το έλεος του Θεού. Για κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα των επιλογών του, σε κάθε τομέα της ζωής. Αυτό είναι που ζητά ο Χριστός από εκείνους που Τον ακολουθούν (Α΄ Προς Τιμόθεον 2:1 «Σας παρακαλώ πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους»). Ζητά από την εκκλησία Του να προσεύχεται ιδιαίτερα για όσους βρίσκονται σε πολιτικά και κυβερνητικά αξιώματα (Α΄ Προς Τιμόθεον 2:2 «…για τους κυβερνήτες και για όλους εκείνους που ασκούν την εξουσία, ώστε να ζούμε ήρεμα και ειρηνικά με ευσέβεια κι ευπρέπεια από κάθε άποψη»). Άρα, η πρώτη θέση της εκκλησίας είναι πάντοτε αυτή της προσευχής.
Η θέση της εκκλησίας είναι ξεκάθαρα απέναντι στις επιλογές των ανθρώπων που έρχονται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού, όπως αυτό δίνεται μέσα στην Αγία Γραφή. Στο συγκεκριμένο θέμα, η εκκλησία έχει πάγια και εκπεφρασμένη θέση και δεν περιμένει την επικαιρότητα για να διαμορφώσει τότε τη θέση της. Ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος από τον ίδιο τον Θεό, ως άνδρας και γυναίκα, μόνο (Γένεσις 1:27 «Δημιούργησε, λοιπόν, ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του την εικόνα, ‘κατ’ εικόνα Θεού’ τον δημιούργησε, τους δημιούργησε άντρα και γυναίκα»). Ο γάμος, όπως ο Θεός τον έχει θεσμοθετήσει, είναι ένωση μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, μόνο (Γένεσις 2:24 «Γι’ αυτόν το λόγο θα εγκαταλείπει ο άντρας τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα ενώνεται με τη γυναίκα του· θα γίνονται ένας άνθρωπος»). Την ίδια στιγμή, κάθε άνθρωπος έχει την ελευθερία της επιλογής του για το πώς θέλει να διαθέσει τον εαυτό του και είναι γι’ αυτό υπόλογος μπροστά στον Άγιο Θεό. Η προσωπική επιλογή κάθε ανθρώπου είναι σεβαστή, ακόμη και αν διαφωνούμε με αυτή και τη θεωρούμε λάθος – αμαρτία, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού.
Την ίδια θέση έχει η εκκλησία του Χριστού και απέναντι στην αδικία, την απληστία, την κλοπή, την κατάχρηση και διασπάθιση δημοσίων αγαθών σε βάρος των πολιτών, την κακοποίηση σε κάθε της μορφή. Όλα αυτά είναι το ίδιο καταδικαστέα από τον Θεό, όπως οποιαδήποτε άλλη «τρανταχτή» αμαρτία.
Ο Πανελλήνιος Ευαγγελικός Σύνδεσμος, υπηρετώντας τα εκκλησιαστικά σώματα που τον αποτελούν, τηρεί αυτή τη θέση, που είναι και η θέση κάθε βιβλικής, χριστιανικής Εκκλησίας. Μαζί με κάθε αδελφό και αδελφή μας, στεκόμαστε σε προσευχή για όλους τους ανθρώπους, και ειδικά για όσους βρίσκονται σε αξιώματα, ανεξάρτητα από τα κόμματα και τις πολιτικές θέσεις και απόψεις που εκφράζουν.
Συνεχίζουμε να αναγνωρίζουμε την αλήθεια του λόγου του Θεού χωρίς συμβιβασμούς, με αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον, όπως ακριβώς μας δίδαξε ο Κύριος και Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός, που καλεί τον αμαρτωλό άνθρωπο (δηλαδή τον καθένα μας) στη σωτηρία Του.
Tα λόγια του Ιησού Χριστού πρέπει να είναι το θεμέλιο για τη διαχρονική θέση της εκκλησίας Του:
«Εγώ ήρθα στον κόσμο σαν το φως, έτσι ώστε όποιος πιστεύει σ’ εμένα να μη μείνει
στο σκοτάδι. Όποιος ακούσει τα λόγια μου και δεν τα δεχτεί, αυτόν δεν θα τον κρίνω εγώ,
γιατί δεν ήρθα για να καταδικάσω τον κόσμο, αλλά για να τον σώσω».
Ιησούς Χριστός, Ευαγγέλιο Κατά Ιωάννην 12:46-47.