Οι Χριστιανοί έχουν διπλή ιθαγένεια. Είμαστε πολίτες της Βασιλείας του Θεού και είμαστε πολίτες του έθνους μας. Έχουμε ένα βιβλικό κάλεσμα να ενοποιήσουμε αυτές τις δύο ταυτότητες ζώντας ως υπήκοοι της χώρας μας κατά ένα τρόπο που συνάδει με την υπηκοότητά μας στη Βασιλεία του Θεού. Κάποτε λέγεται ότι πολιτική και θρησκεία θα ‘πρεπε να κρατούνται σε διαφορετικά διαμερίσματα αλλά ο Θεός είναι κυρίαρχος πάνω σε όλη τη ζωή και ο Ιησούς είναι Κύριος κάθε διάστασης της ζωής του πιστού, έτσι θα ’ταν έλλειψη πιστότητας στο Θεό να απομονώσουμε τη Χριστιανική μας πίστη από την εμπλοκή μας στην πολιτική.

Αν δεν υπάρχει ξεκάθαρη Χριστιανική φωνή στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, δεν θα απηχούν τις προθέσεις του Δημιουργού.

Κάποιοι πιστοί αποφεύγουν αυτή την ανακολουθία με την απόσυρσή τους απόσυρσή τους από οποιαδήποτε πολιτική ανάμειξη. Μ’ αυτό τον τον τρόπο η Χριστιανική επιρροή μειώνεται. Αν δεν υπάρχει ξεκάθαρη Χριστιανική φωνή στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, θα πρέπει να αναμένουμε ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται δεν θα απηχούν τις προθέσεις του Δημιουργού. Αν επιτρέψουμε να συνεχισθεί αυτό, η Ευρώπη θα γίνει μια κοσμική ήπειρος η οποία κάποτε θα θέσει περιορισμούς στη δημόσια λατρεία και στον ευαγγελισμό. Αυτό ήδη συμβαίνει σε μερικές από τις δημοκρατίες της κεντρικής Ασίας και υπάρχουν εκείνοι που θέλουν την ΕΕ να ακολουθήσει την ίδια πορεία. Εξακολουθεί να ισχύει η παλιά ρήση ότι «το μόνο που απαιτείται για να επιτύχει το κακό είναι οι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα».

ΜΙΑ ΒΙΒΛΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Οι χριστιανοί θα πρέπει να επιδιώκουν να κάνουν κάποια διαφορά στον κόσμο. Ο Ιησούς κάλεσε τους μαθητές του να είναι αλάτι και φως.

Η Βίβλος δεν είναι μια πολιτική διακήρυξη αλλά αυτά που διδάσκει για την ανθρώπινη ευθύνη και για τη μεταμορφωτική επιρροή που οι Χριστιανοί πρέπει να επιδιώκουν να ασκούν στην κοινωνία, μας καλούν να είμαστε διαφορετικοί από τον κόσμο έτσι ώστε να κάνουμε διαφορά μέσα στον κόσμο. Ο Ιησούς κάλεσε του μαθητές του να είναι αλάτι και φως (Ματθαίος 5:13-16). Όλοι συμφωνούμε ότι διακηρύττοντας το Ευαγγέλιο και οδηγώντας τους Ευρωπαίους σε πίστη στον Ιησού Χριστό είναι ο κυριότερος τρόπος να το πετύχουμε αυτό, αλλά δεν είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να είμαστε αλάτι και φως. Ο ευαγγελισμός προσπαθεί να φέρει άτομα σε σωτήρια πίστη αλλά ο ευαγγελισμός και μόνο δεν θα αντιστρέψει το κοσμικό ρεύμα. Απαιτείται ακόμα να δράσουμε με βάση την πίστη μας και να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε τους νόμους και τις πολιτικές που διαμορφώνουν τις κοινωνίες μας και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός είναι ο λόγος που τα πέντε πρώτα βιβλία της Βίβλου ασχολούνται με το νόμο. Γι’ αυτό και ο Χριστός είπε στους μαθητές του «Αποδώστε στον Καίσαρα εκείνα που ανήκουν στον Καίσαρα» (Λουκάς 20:25).

Η Βίβλος μας δίνει και άλλους λόγους για την πολιτική εμπλοκή των Χριστιανών. Η ιστορία της δημιουργίας μας λέει ότι ο Θεός έκαμε τα ανθρώπινα δημιουργήματά του κοινωνικά όντα και διαχειριστές της δημιουργίας του (Γένεση 1:28, 2:18). Έκανε επίσης τον καθένα μας διαφορετικό απ’ τον άλλο και αυτές οι διαφορές μπορεί να προκαλέσουν συγκρούσεις αξιών και ενδιαφερόντων. Πώς επιλύουμε αυτές τις συγκρούσεις χωρίς αμαρτία; Η «Πτώση» και η ανθρώπινη αμαρτία χάλασε το οχυρό του προτύπου της δημιουργίας του Θεού (Γένεση 3 και 11 κλπ). Ο Απ. Παύλος έβλεπε την Κυβέρνηση ως ένα χέρι συγκράτησης και ως μέρος της απάντησης σ’ αυτό το πρόβλημα (Ρωμαίους 13:1-7), αλλά ο Παύλος δεν είχε ψευδαισθήσεις για τις Ρωμαϊκές αρχές οι οποίες τελικά τον θανάτωσαν. Εμείς πρέπει να υπακούμε και να προσευχόμαστε για την Κυβέρνησή μας μόνο επειδή είναι ο παράγοντας του Θεού «ώστε να ζούμε βίο ατάραχο και ήσυχο με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα» (Α΄ Τιμοθέου 2:1-2). Το σημείο που εγείρει ο Παύλος είναι ότι ο Θεός μας έδωσε την κυβέρνηση ως μέρος της προνοιακής του φροντίδας προς εμάς, για να μας προφυλάξει από του να βιώνουμε το πλήρες δυναμικό της ανθρώπινης αμαρτίας. Αν εμείς οι πιστοί αποτύχουμε στην επιτέλεση του καθήκοντός μας ως πολίτες, δεν θα πρέπει να παραξενευόμαστε όταν η Κυβέρνηση μας αποτυγχάνει να ενεργεί ως παράγοντας του Θεού.

Φυσικά ο Ιησούς είναι η πραγματική απάντηση στην ανθρώπινη αμαρτία και ο ίδιος είδε τους μαθητές του ως παράγοντες για μια δίκαιη αλλαγή σ’ ένα αμαρτωλό κόσμο. Οι παραβολές του Καλού Σαμαρείτη (Λουκάς 10:25-37) και των προβάτων και εριφίων (Ματθαίος 25:31-46) το καταδεικνύουν αυτό. Με τίποτε απ’ αυτά δεν υπονοείται ότι με την πολιτική μας εμπλοκή θα κερδίσουμε ένα μέρος στον ουρανό ή θα εξαλείψουμε την αμαρτία. Μόνο ο Ιησούς μπορεί να μας σώσει και τελικά να νικήσει την αμαρτία. Ξέρουμε όμως πως όταν ο Ιησούς θριαμβεύσει επί του κακού, όλοι μας θα έχουμε να δώσουμε λόγο για ό,τι κάναμε με τις ευκαιρίες που είχαμε (Ματθαίος 25:14-30).

Αυτή η θέση εφαρμόζει για τον Χριστιανό ως άτομο, όχι για την Εκκλησία. Ο ρόλος της Εκκλησίας περιορίζεται σε μια προφητική διακονία προς την κοινωνία, σε προσευχή για τους κυβερνώντες, σε συμφιλίωση σε μια διχασμένη κοινωνία και σε βιβλική διδασκαλία για τους ανθρώπους της. Επίσης υπάρχουν πολλά επίπεδα εμπλοκής και οι Χριστιανοί δεν είναι όλοι καλεσμένοι ή χαρισματικοί για να εμπλακούν στο ίδιο επίπεδο. Για τους περισσοτέρους από μας, το βασικό επίπεδο υπηκοότητας – το να είμαστε ενήμεροι για τα κύρια θέματα και να αποφασίζουμε με προσευχή πώς να ψηφίσουμε σε ένα δημοψήφισμα – είναι το πιο πιθανό επίπεδο της εμπλοκής μας. Για μερικούς, όμως, η πιο ενδεδειγμένη δράση θα μπορούσε να είναι η ενεργός μελότητα σε ένα πολιτικό κόμμα ή η συμμετοχή σε μια εκστρατεία για κάποιο συγκεκριμένο θέμα (π.χ. κίνηση ενάντια στη φτώχεια ή για υπεράσπιση της ζωής ή καμπάνια περιβαλλοντικής υπευθυνότητας). Μερικοί θα ακούσουν το κάλεσμα του Θεού για να θέσουν υποψηφιότητα και θα επιζητήσουν να υπηρετήσουν το Θεό σε δημόσιο αξίωμα, τοπικά, εθνικά ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αυτοί θα χρειαστούν τις προσευχές μας και, όπου είναι δυνατό, την ενεργό υποστήριξή μας.

ΠΩΣ ΨΗΦΙΖΩ;

1.	Αποφασίστε με προσευχή ποιά είναι τα τρία ή τέσσερα κύρια θέματα στα οποία θέλετε να επικεντρωθείτε. Βρείτε άλλους Χριστιανούς που εμπιστεύεστε και με τους οποίους μπορείτε να προσευχηθείτε και να συζητήσετε αυτά τα θέματα.
2.	Καθορίστε μαζί τους το λόγο για τον οποίο τα θέματα αυτά νομίζετε ότι είναι σημαντικά και εξετάστε την προτεραιότητα που τους δίδεται στη Βίβλο. Αν είναι σύγχρονα θέματα που δεν αναφέρονται στη Βίβλο, προσπαθήστε να προσδιορίσετε βιβλικές αρχές πάνω στις οποίες μπορούν να βασιστούν (Π.χ. η βιβλική απαγόρευση για το χύσιμο αθώου αίματος θέτει τη βάση για την απαγόρευση όπλων μαζικής καταστροφής σήμερα).
3.	Συγκεντρώστε τεκμηριωμένες πληροφορίες για τα συγκεκριμένα θέματα έτσι ώστε η δική σας σκέψη να είναι ορθολογικά βασισμένη σε γεγονότα και όχι σε προκατάληψη ή άγνοια.
4.	Προσπαθήστε να κατανοήσετε πού βασίζονται οι απόψεις εκείνων που διαφωνούν με τις δικές σας. Υπάρχει κάτι που μπορείτε να μάθετε απ’ αυτούς;
5.	Βρείτε ποιες είναι οι απόψεις του καθενός των υποψηφίων στην εκλογική σας περιφέρεια πάνω σ’ αυτά τα θέματα. Οι απόψεις των υποψηφίων συνάδουν με εκείνες των κομμάτων τους; Υπάρχουν Χριστιανοί ανάμεσα στους υποψηφίους;
6.	Αν οι απόψεις σας πάνω σ’ αυτά τα θέματα ταιριάζουν με εκείνες κάποιων υποψηφίων της εκλογικής σας περιφέρειας και με εκείνες των κομμάτων τους, και είναι και Χριστιανοί, η επιλογή σας γι’ αυτόν που θα ψηφίσετε είναι απλή.
7.	Αν οι απόψεις σας πάνω σε μερικά αλλά όχι όλα απ’ αυτά τα θέματα συμφωνούν με εκείνες κάποιων υποψηφίων και των κομμάτων τους, το έργο γίνεται πιο δύσκολο και θα ‘χετε ν’ αποφασίσετε ποια θέματα είναι πιο σημαντικά για σας.
8.	Αν κανένας από τους υποψηφίους ούτε τα κόμματά τους δεν συμμερίζονται την άποψη σας για κανένα από τα θέματα που εσείς θεωρείτε σημαντικά αλλά πολλοί άλλοι Χριστιανοί τη συμμερίζονται, βρείτε και ενωθείτε με μια οργάνωση καμπάνιας και δουλέψτε μαζί τους για ν’ αλλάξετε τη δημόσια αντίληψη σε μακροχρόνια κλίμακα.
9.	Αν ο υποψήφιος που συμμερίζεται τις απόψεις σας δεν είναι Χριστιανός – πράγμα πολύ πιθανό -το ιστορικό του υποδηλοί ότι θα τηρήσει τις εκλογικές του υποσχέσεις;
10.	Αυτή η προσέγγιση έχει σκοπό να βοηθήσει το Χριστιανό να σκέφτεται βιβλικά και να ψηφίζει με προσευχή. Αυτό διαφέρει από το να ψηφίζει κάποιος με βάση το προσωπικό του συμφέρον ή τον τρόπο που η οικογένειά μου ψήφιζε πάντα. Ο τελικός στόχος είναι μια κοινωνία η οποία ευαρεστεί περισσότερο στο Θεό και είναι καλύτερη για τους ανθρώπους Tου.