Κων/νου Παλαιολόγου 6, 54622 Θεσσαλονίκη peswork20@gmail.com

Ο Ιησούς αγαπούσε τα παιδιά και είπε ότι αυτά έχουν ένα ιδιαίτερο μέρος στους σκοπούς του Θεού. Παρά τα σημερινά αποδεικτικά στοιχεία για την παραμέληση και κακοποίηση παιδιών, μια από τις απόλυτες αξίες στην Ευρωπαϊκή κουλτούρα είναι ότι τα παιδιά πρέπει ν’ αγαπιούνται και όχι να βλάπτονται. Οι Συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Παιδιών (1959 και 1989) δίνουν στο κάθε παιδί 40 συγκεκριμένα δικαιώματα, παρόλο που κάποιες χώρες έχουν διατηρήσει το δικαίωμα να μην επικυρώσουν μερικά από αυτά, συνήθως επειδή δεν είναι σε θέση να το πράξουν.

Η παιδική φτώχεια εξακολουθεί να είναι
πρόβλημα, παρά τον αυξανόμενο πλούτο
των περισσοτέρων Κρατών Μελών της ΕΕ
κι αυτό οδηγεί σε πολυάριθμα τραύματα.

Υπάρχουν περίπου 94 εκατομμύρια παιδιά και νεαρά άτομα κάτω των 18 ετών που ζούνε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν είναι όλα αγαπητά και προστατευμένα από το κακό. To 2003 μια έκθεση της UNICEF έλεγε ότι τρία παιδιά πεθαίνουν από κακοποίηση ή παραμέληση κάθε βδομάδα στη Γαλλία και δύο τη βδομάδα στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Σε χώρες όπως η Ρουμανία, παρόλες τις προσπάθειες που γίνονται για να μετακινηθούν παιδιά από την ιδρυματική φροντίδα, υπάρχουν ακόμα μεγάλοι αριθμοί παιδιών τα οποία ζουν σε συνθήκες ιδρυματικής φροντίδας που εμποδίζουν την πλήρη και υγιή τους ανάπτυξη. Η διακίνηση και εμπορία (trafficking) παιδιών για εγκληματικούς σκοπούς συνεχίζεται ακόμα στην Ευρώπη και τα παιδιά προσφύγων και αιτητών ασύλου είναι συχνά τα θύματα ανασφάλειας και αφιλόξενων συνθηκών. Παιδιά των Ρόμα συχνά αποκλείονται από τα σχολεία και η πρόσβασή τους σε υγειονομική φροντίδα μπορεί να είναι περιορισμένη. Σε πολλές Ευρωπαϊκές κοινωνίες, παιδιά με αναπηρίες είναι επίσης θύματα άγνοιας και προκατάληψης. Η παιδική φτώχεια συνεχίζει να αποτελεί πρόβλημα, παρά τον αυξανόμενο πλούτο των περισσοτέρων κρατών-μελών της ΕΕ και αυτή περιλαμβάνει φτωχότερη υγειονομική φροντίδα, εκπαιδευτική μειονεξία και συναισθηματική βλάβη, καθώς και εισοδηματική φτώχεια.

Οι ωραιολογίες και οι ευγενείς συναισθηματισμοί των Συμβάσεων δεν αντανακλώνται στις εμπειρίες των παιδιών που περιγράφτηκαν πιο πάνω. Μπορεί τα παιδιά αυτά να αντιπροσωπεύουν τη μειονότητα από τα 94 εκατομμύρια, αλλά δεν παύουν να είναι πολύτιμα και η ριζική βελτίωση της κατάστασής τους θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για τη δημόσια πολιτική καθώς και για την ιδιωτική και οικογενειακή συμπεριφορά. Τα παιδιά αυτά δεν έχουν ψήφο και σπάνια έχουν φωνή στα πολιτικά και στη διαμόρφωση πολιτικής. Υπάρχουν μερικοί ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί) που αξιώνουν την εκπροσώπηση των παιδιών και υπάρχουν σύνδεσμοι γονέων. Οι πρώτοι κάνουν πολύ θόρυβο αλλά, σε θέματα όπως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και η σωματική τιμωρία, τείνουν να αντιπροσωπεύουν απόψεις που δεν συνάδουν με εκείνες των γονέων. Οι σύνδεσμοι γονέων είναι γενικά λιγότερο αποτελεσματικοί και περιθωριοποιούνται όλο και περισσότερο.

ΜΙΑ ΒΙΒΛΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Οι γονείς θα πρέπει να καθοδηγούν
τα παιδιά τους σε θεάρεστα μονοπάτια
αλλά να μην τα εξερεθίζουν.

Τα παιδιά είναι ένα πολύτιμο δώρο από το Θεό για να τα αγαπούμε, να τα καθοδηγούμε και να τα διδάσκουμε, να τα φροντίζουμε υλικά και να ασκούμε σ’ αυτά πειθαρχία μέσα σ’ ένα περιβάλλον αγάπης χωρίς όρους (Ψαλμός 113:9, 127:3? Γένεση 33:5, 48:9? Ιησούς του Ναυή 24:3-4). Ο Ιησούς επαίνεσε την ταπεινοφροσύνη τους ως ένα πρότυπο για όλους όσους φιλοδοξούν να μπουν στη Βασιλεία του Θεού και προειδοποίησε ότι είναι φοβερό αμάρτημα να παρασύρει κάποιος ένα παιδί στο κακό. (Ματθαίος 18:2-6)

Οι γονείς θα πρέπει να καθοδηγούν τα παιδιά τους σε θεάρεστα μονοπάτια αλλά να μην
τα εξερεθίζουν (Δευτερονόμιο 4:9, Ησα?ας 38:19, Εφεσίους 6:2). Θα πρέπει να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά στη συμπεριφορά τους και να ασκούν σ’ αυτά σωστή πειθαρχεία έτσι ώστε να αναπτύσσουν μια σωστή στάση ευλάβειας απέναντι στο Θεό. (Α΄Τιμοθέου 3:4&12, Εβραίους 12:7). Με αυτό το στόχο, τα παιδιά χρειάζεται να κατανοήσουν την πνευματική και πολιτιστική τους ιστορία, να ζούνε με τον τρόπο που ο Θεός θέλει και να ζούνε μια μακρά και πετυχημένη ζωή. (Δευτερονόμιο 31:12-13, Ιησούς του Ναυή 8:35, Εφεσίους 6:4) Οι γονείς έχουν καθήκον να καλύπτουν τις υλικές ανάγκες των παιδιών τους. (Ματθαίος 7:9-11, Β΄Κορινθίους 12:14) Πέρα απ’ όλα, όμως, οι γονείς θα πρέπει να αγαπούν τα παιδιά τους, όπως κάνει ο Θεός. (Γένεση 37:3, 44:20, Λουκάς 3:22, 15:20, Τίτος 2:4)

Αυτή η σύντομη περίληψη για τη συμπεριφορά και τα καθήκοντα των γονέων προς τα παιδιά τους αποτελεί ένα μόνο μέρος της βιβλικής θέσης. Από την Πολιτεία ή από μια συλλογή Κρατών όπως είναι η ΕΕ, τι θα έπρεπε να αναμένεται να κάνουν για τα παιδιά και εκ μέρους των παιδιών; Η σχέση ανάμεσα στους ρόλους και τα καθήκοντα των γονιών και εκείνων της Πολιτείας είναι σύνθετη αλλά όποια κι αν είναι η θεολογία μας, οι Χριστιανοί σίγουρα θα θέλουν οι δομές αυτές να διαμορφώνουν και να εφαρμόζουν πολιτικές που στοχεύουν στην προστασία των παιδιών από σοβαρή ζημιά και να τα καθιστούν όλα ικανά να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό που τους έχει δοθεί από το Θεό, ασχέτως φυλής, εθνικότητας, γένους, θρησκείας ή οποιασδήποτε αναπηρίας τους. Πέρα απ’ αυτό, μια σίγουρη αλήθεια είναι ότι η τεράστια πλειοψηφία των μη-Χριστιανών Ευρωπαίων θα συμμερίζονταν αυτή την αξία.

ΠΩΣ ΨΗΦΙΖΩ;

Εξετάστε τις προτάσεις πολιτικής των υποψηφίων στην εκλογική σας περιφέρεια, από τις ακόλουθες τέσσερις απόψεις:

  1. Η κύρια ευθύνη για τη διαμόρφωση πολιτικών για τα παιδιά βαραίνει τα Κράτη-μέλη της ΕΕ. Υπάρχουν δυο λόγοι γι’ αυτό. Πρώτον, τα δικαιώματα των παιδιών είναι εμπεδωμένα σε μια γκάμμα κοινωνικών πολιτικών όπως εκείνων που σχετίζονται με τη φορολογία και τα επιδόματα, τη στέγαση, την εκπαίδευση και την υγεία, τα οποία είναι ευθύνη των εθνικών Κυβερνήσεων. Δεύτερον, η προστασία παιδιών από κακοποίηση και εκμετάλλευση και η παροχή κατάλληλης ειδικής φροντίδας για τα πλέον ευάλωτα και άπορα, πρέπει να γίνεται από οργανώσεις που βρίσκονται εκεί όπου διαμένουν τα παιδιά και που είναι εξοικειωμένες με τις τοπικές συνθήκες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εκεί όπου στην παροχή υπηρεσιών εμπλέκονται οργανώσεις νεολαίας και παιδιών στον εθελοντικό τομέα.
  2. Παρ’ όλο τούτο, οι θεσμοί της ΕΕ έχουν σημαντικό ρόλο στο να δοθεί στα δικαιώματα των παιδιών ψηλή προτεραιότητα σ’ όλη την Ένωση, θέτοντας πρότυπα παροχών, κάνοντας τις καλές πρακτικές γνωστές και στα 25 Κράτη-μέλη και διοχετεύοντας χρηματικούς πόρους για βοήθεια εκείνων που βρίσκονται σε μεγαλύτερη ανάγκη για βελτίωση των επιδόσεών τους. Μερικά από τα νεότερα Κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν ακόμα παιδιά που ζούνε σε ορφανοτροφεία και ‘νοσοκομεία΄ τα οποία λειτουργούν πολύ κάτω από τα αποδεχτά επίπεδα. Χρειάζονται οικονομική βοήθεια και ισχυρή πολιτική πίεση για να εξαλείψουν αυτά τα ιδρύματα, να τα αντικαταστήσουν με μικρότερες, καλύτερα εξοπλισμένες και στελεχωμένες εγκαταστάσεις και, όπου είναι δυνατό, να προωθήσουν υιοθεσίες και εναλλακτική θεραπευτική φροντίδα που επιτρέπουν ακόμα και σε παιδιά με σοβαρές μαθησιακές αναπηρίες να βιώσουν μια ποιότητα ζωής που αξίζει να τη ζεις.
  3. Πέρα απ’ αυτό, η ΕΕ πρέπει να πιεσθεί να ακολουθήσει μια ισχυρή γραμμή κατά της διακίνησης και εμπορίας παιδιών και να εργαστεί μαζί με άλλα Κράτη-μέλη, τόσο για να την προλαμβάνει, όσο και για να παρέχει κατάλληλη φροντίδα και αποκατάσταση στα υφιστάμενα θύματα. Μια άλλη προτεραιότητα πρέπει να είναι η εξάλειψη από τα Κράτη-μέλη της παιδικής φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού από οικογένειες προσφύγων και άλλων μειονοτήτων ( ιδιαίτερα των Ρόμα, παιδιών τσιγγάνων και ταξιδιωτών).
  4. Η ΕΕ μπορεί να πιέσει τα μέλη της να τερματίσουν την κράτηση παιδιών μεταναστών σύμφωνα με το άρθρο 37 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Παιδιών και να δώσουν κατευθυντήριες γραμμές για να βοηθήσουν τα Κράτη -μέλη να αξιολογήσουν τις αιτήσεις ασύλου των παιδιών. Στο παρόν στάδιο είναι σημαντικό τα παιδιά που αιτούνται άσυλο να προστατεύονται ικανοποιητικά από άρπαγες που επιδιώκουν να τα εκμεταλλευτούν για εγκληματικούς και κακούς σκοπούς. Έχει αναφερθεί ότι 48 παιδιά που αιτούντο άσυλο στο Ηνωμ. Βασίλειο εξαφανίστηκαν από τη φροντίδα των τοπικών διοικήσεων το 2007 και τώρα θεωρείται ότι βρίσκονται στα χέρια διακινητών από τις χώρες καταγωγής τους. Αυτό πρέπει να προλαμβάνεται, κατά προτίμηση με το να τοποθετούνται παιδιά που αιτούνται άσυλο σε έμπειρες θετές οικογένειες για φροντίδα, το ταχύτερο δυνατό.